Na hiperseksualność składa się kilka problemów: nałogowe korzystanie z pornografii, niekontrolowane, impulsywne odbywanie stosunków seksualnych z przygodnymi osobami oraz kompulsywna masturbacja, nieraz kilkanaście lub kilkadziesiąt razy dziennie, chociaż częstość nie jest tu głównym wyznacznikiem.
To stan, w którym potrzeba aktywności seksualnej staje się nadmierna, kompulsywna i trudna do kontrolowania. Choć seksualność to naturalna część życia człowieka, w niektórych przypadkach może przerodzić się w problem, który wpływa negatywnie na relacje, pracę i codzienne funkcjonowanie.
Czym jest ?
Nie jest „większym libido” – to natrętna potrzeba angażowania się w zachowania seksualne, która często ma charakter uzależnieniowy. Osoba zmagająca się z tym zaburzeniem może odczuwać silny wewnętrzny przymus:
- częstych masturbacji,
- oglądania pornografii,
- przypadkowych kontaktów seksualnych,
- fantazjowania o seksie w sposób trudny do opanowania.

Ważne: hiperseksualność nie wynika z rozwiązłości czy „niemoralności”, ale z głębszych problemów emocjonalnych i psychicznych, takich jak: lęk, samotność, poczucie pustki, stres czy trauma.
Hiperseksualność Objawy
- Utrata kontroli nad zachowaniami seksualnymi
- Poczucie winy, wstydu lub depresji po odbyciu aktu seksualnego
- Zaniedbywanie obowiązków, pracy lub relacji z powodu potrzeby seksu
- Nieudane próby ograniczenia swoich zachowań
- Wykorzystywanie seksu jako sposobu na ucieczkę od emocji
Czy hiperseksualność to uzależnienie?
Chociaż nie jest jeszcze oficjalnie uznana za odrębne zaburzenie psychiczne w klasyfikacjach DSM-5, wielu specjalistów traktuje hiperseksualność jako rodzaj uzależnienia behawioralnego, które – podobnie jak uzależnienie od alkoholu czy hazardu – wymaga specjalistycznego wsparcia.
Jak wygląda leczenie?
Leczenie hiperseksualności opiera się głównie na psychoterapii – indywidualnej lub grupowej. Najczęściej stosuje się nurty psychodynamiczne, poznawczo-behawioralne oraz terapię schematów. W niektórych przypadkach włączane są również leki wspomagające kontrolę impulsów.
Najlepszym sposobem na uleczenie się z uzależnienia to rozmowa z psychologiem czy seksuologiem, który krok po kroku wyprowadzi nas na prostą.
Nie jest to temat na jedno spotkanie. Taka terapia musi trwać, by nasz umysł przestawił się na inne myślenie. Jednak uwolnienie od niektórych nawyków jest trudniejsze, niż mogłoby się wydawać.